اگر
بررسی خودروهای فصل 2010 را از جلو خودرو شروع کنیم در همان ابتدا یعنی
روی اسپویلر جلو به اولین تفاوت برمیخوریم. از امسال برای اولین بار
خودروهای فرمول یک به اسپویلرهای متحرک جلو مجهز شدهاند. راننده میتواند
از درون کابین خود این اسپویلر را کنترل کرده و به نسبت سرعت و مسیر حرکت
خود در پیچ یا مسیر مستقیم، زاویه اسپویلر را تغییر دهد. به این ترتیب
میزان نیروی جانب پایینی که از سوی اسپویلر جلو تولید میشود به دست
راننده خواهد بود. نتیجه این تغییر ایجاد سرعت بیشتر در مسیرهای مستقیم و
پایداری بیشتر در پیچها است. در مسیرهای مستقیم میزان کمتری از نیروی
موتور صرف خنثی کردن نیروی جانب پایین موثر بر اسپویلر خواهد شد.
نکته
جالب توجه این است که دو فصل قبل زمانی که تیم مک لارن قصد استفاده از این
سیستم را داشت به تقلب و قانونشکنی متهم شد. اما اکنون تیمها در استفاده
از این سیستم آزاد هستند.
خودرو را از محور طولی که دنبال کنیم خیلی
زود به دومین تغییر این فصل میرسیم. این تغییر در چرخهای جلو مشاهد
میشود. تایر جلو فصل 2010 باریکتر از تایرهای گذشته هستند. در مقابل به
طول محور چرخ افزوده شده است. به این ترتیب محل قرارگیری تایرها تغییری
نکرده است و از داخل باریکتر شدهاند. کاهش اصطکاک تایرها و همچنین کاهش
وزن خودرو مهمترین دستاورد این تغییر خواهد بود. همچنین این کار باعث شده
است تا توزیع وزن خودرو در سر پیچها بهتر انجام شود. میزان کاهش پهنای
لاستیک جلو با رنگ زرد در تصویر نمایش داده شده است.
پس از این به
تغییر بعدی در قسمت جانبی خودرو میرسیم. دقیقاً کنار جایی که راننده
مینشیند. انحنای این قسمت از بدنه خودرو از زاویه 90 درجه به زاویه 120
درجه تغییر کرده است. بخشی از این تغییر در راستای بهبود آیرودینامیک
خودرو است که باعث میشود جریان هوا بهتر و با آشفتگی کمتری از کنار خودرو
عبور کند. بخشی از این تغییر زاویه نیز اجباری بوده و به دلیل بزرگترشدن
باک سوخت، لاجرم باید از سوی سازندگان خودرو ایجاد میشد.
یکی از
مهمترین تغییرات به وجود آمده در خودروهای فصل 2010 فرمولیک، افزایش
ظرفیت مخزن سوخت خودرو است. این کار پس از آن انجام گرفت که قوانین جدیدی
که از این فصل به اجرا در می آیند، محدودیت دفعات سوخت گیری را برای
خودروها الزامی کردند.
بر اساس این قوانین دیگر خودروها نمیتوانند
به تعداد نامحدود برای سوختگیری به پیتاستاپ مراجعه کنند. برای افزایش
ظرفیت مخزن سوخت، طراحان ناگزیر شدند باک هم در جهت طولی و هم در جهت عرضی
بزرگتر کنند. ظرفیت باک فرمول یک تا پیش از این 120 لیتر بود که اکنون به
235 لیتر افزایش یافته است. این افزایش حجم باعث شده است تا تغییرات دیگری
نیز به خودروها تحمیل شود. به دلیل آنکه این میزان سوخت اضافی وزن خودرو
را بالا میبرد، کمیته فرمول یک حداقل وزن خودرو را از 605 کیلوگرم به 620
کیلوگرم افزایش داده است. در محور طولی در حدود 20 سانتیمتر به طول باک
سوخت افزوده شده است.
پنجمین تغییری که در خودروهای فرمول یک مشاهده
میشود یک تغییر اجباری به دلیل بزرگتر شدن باک سوخت است. مهندسان مجبور
شدهاند برای این که از محدوده کابین راننده کاسته نشود جعبه دنده را
کوچکتر کنند. به همین دلیل تیمها در ضریب دندهها نیز تغییراتی ایجاد
کردهاند. در مقابل برخی تیمها ترجیح دادهاند تا دنده عقب را حذف کنند.
تیم ردبول یکی از این تیمها است که ترجیح داده خودرواش دنده عقب نداشته
باشد.
ششمین تغییر مهمی که در خودروهای این فصل به وجود آمده باز هم
معلول افزایش طول باک سوخت است. این تغییر افزایش فاصله دو محور چرخهای
جلو و عقب است. فاصله محور خودروهای 2010 به نسبت فصل قبل 15 سانتیمتر
افزایش پیدا کرده است.
لوییس همیلتون پس از اولین تست خودرو جدید در
مورد این افزایش طول خودرو آن را عاملی برای کاهش هندلینگ خودروها عنوان
کرد. با این همه طراحان از آن دفاع کرده و میگویند اقدامات کافی را برای
توزیع ایدهال وزن خودرو انجام دادهاند. از این شش تغییر اصلی که بگذریم
به چند تغییر دیگر برمیخوریم که مهمترین آنها افزوده شدن سیستم KERS به
همه خودروها است. این سیستم نیروی اینرسی تولید شده در هنگام ترمز کردن را
به انرژی جنبشی تبدیل کرده و در هنگام گاز دادن مجدد به چرخها منتقل
میکند.
نیرویی که از این محل تولید میشود معادل 80 اسببخار به
قدرت موتور اضافه میکند. در فصل قبل سه تیم جیپی براون، رد بول و
ویلیامز از این سیستم استفاده کردند که رانندگان دو تیم اول توانستند
بهترین نتیجه را در میان رانندگان فصل 2009 بگیرند. دیگر موردی که خودروها
در این فصل باید رعایت کنند ممنوعیت استفاده از دیفیوزرهای دوبل است. از
سوی دیگر قوانین جدید دست طراحان خودروهای فرمولیک را در قسمت قرارگیری
اسپویلر عقب باز گذاشته است. برای ارتفاع حداقل اسپویلر عقب سقفی مشخص شده
است اما برای حداکثر ارتفاع قانونی مشخص نشده است.