لاستیک‌های فضایی بر روی زمین

لاستیک‌های فضایی بر روی زمین

: میشلن پس از مدت‌ها تحقیقات لاستیک جدیدی عرضه کرده که با تمام آنچه که تاکنون به عنوان لاستیک دیده‌اید فرق ‌می‌کند. لاستیکی که شاید فقط تاکنون آن را در فیلم‌های فضایی – تخیلی دیده باشید. مشیلن نام این لاستیک‌ها را tweel گذاشته است و اعلام کرده این لاستیک‌ها نسل آینده تایرها خواهند بود و در آینده‌ای نه چندان دور بیشتر اتومبیل‌های دنیا به آن مجهز ‌می‌شوند.

متخصصان این شرکت لاستیکی ساخته‌اند که به نوعی ترکیبی از رینگ و تایر است و دیگر خبری از باد و پنچری نیست.
لاستیکی که از انعطاف‌پذیری فوق‌العاده‌ای بهره مند است و به شدت بر توانایی‌های رانندگی یک خودرو ‌می‌افزاید‌.
این لاستیک برای اولین بار بر روی ویلچرهای مخصوص افراد فلج استفاده شده و قرار است به زودی بر روی خودروها سوار شده و به طور گسترده وارد بازار شود.
در مرحله بعدی، میشلن که بزرگترین تایرساز دنیاست قصد دارد ایده خود را به خودروهای سنگین و حتی هواپیماها نیز تسری دهد‌.
علاوه بر زیبایی منحصر‌به‌فرد، تایرهای tweel میشلن مزایای دیگری هم نسبت به تایرهای معمولی دارند.
به گفته میشلن این تایرها 2 تا 3 برابر تایرهای رادیال فعلی عمر ‌می‌کنند و زمانی هم که رویه آنها از بین برود ‌می‌توان دوباره آنها را جایگزین کرد‌. از سوی دیگر استفاده از این تایرها ‌می‌تواند تا یک‌درصد از مصرف سوخت خودرو نیز بکاهد.این تایرهای جدید مزایای زیادی هم برای سازندگان خودرو دارند. خوب است بدانید که برای نصب یک لاستیک رادیال معمولی در خودرو 23 قطعه مورد نیاز است که با استفاده از فناوری Tweel این رقم کاهش یافته و از سوی دیگر با توجه به اجباری شدن نصب سیستم‌های گران قیمت کنترل فشار تایر بر روی خودروها در آمریکا تا آینده‌ای نزدیک، tweel ‌می‌تواند هزینه‌های خودروسازان را به شدت کاهش دهد.
امروزه لاستیک‌سازان دنیا تایرهایی با نام Run Flat ساخته‌اند که با استفاده از آنها، حتی در صورت پنچرشدن تایر، اتومبیل ‌می‌تواند تا حدود 200 کیلومتر را بدون توقف و با سرعت کم بپیماید. اما این امر میشلن را راضی نمی‌‌کرد و همین هم باعث ایجاد ایده اولیه ساخت تایرهای Tweel شد. این تایرها از چهار بخش تشکیل شده‌اند. توپی چرخ، پره‌های ساخته شده از جنس پلی‌یورتان، نوارهای برشی و در نهایت سطح خارجی لاستیک‌.
توپی تایر به اکسل‌ها وصل شده و نیروی موتور را به چرخ‌ها انتقال ‌می‌دهد، پره‌های پلی‌یورتان آن‌قدر انعطاف‌پذیر هستند که شوک‌های سطح جاده را به خود جذب ‌می‌کنند و نوارهای برشی دور پره‌ها نیز کار باد را در لاستیک‌های رادیال انجام داده و وزن خودرو را تقسیم ‌می‌کنند.
یکی از نکات منفی در تایرهای بادی معمولی آن است که اگر بخواهیم با افزایش فشار باد بر توانایی‌های هندلینگ خودرو بیافزاییم آنگاه است که شوک‌های وارده از سطح جاده با شدت بیشتری درون کابین خودرو احساس ‌می‌شوند.
این دقیقاً جایی است که تایرهای Tweel برتری خود را نشان ‌می‌دهند. مهندسان معتقدند ‌می‌توان تایرهای tweel را طوری طراحی کرد که با حفظ مشخصات سواری و هندلینگ خودرو، تا 5 برابر سفتی بیشتری داشته باشند. البته تست‌های انجام شده بر روی این تایر توسط خودرو آئودی A4 برخی از مشکلات آنها را نیز نمایان کرده است.
شاید صدای بلندی که به دلیل ارتعاش پره‌های تایر به وجود ‌می‌آید فعلاً بزرگترین مشکل باشد و مهندسان میشلن نیز به شدت در حال تلاش برای برطرف کردن آن هستند. وزن این تایرها نیز نسبت به تایر و رینگ‌های فعلی و امروزی کمتر نیست و انعطاف‌پذیری بالای پره، مقداری بر ضریب اصطکاک آن با زمین افزوده‌اند.
از سوی دیگر از آنجا که این تایر هنوز در مرحله تحقیقات قرار دارد، در حین رانندگی زمختی و سنگلاخ بودن مسیر بیشتر درون کابین حس ‌می‌شود.
البته این تایر طوری طراحی شده که در حین دورزدن خودرو آئودی– بدون تغییر در سیستم تعلیق– هیچ مشکلی برای آن پیش نیامد و حتی راننده احساس بهتری نسبت به تایرهای بادی نیز داشت‌.
خود میشلن معتقد است سال‌ها زمان لازم است تا بتوان این فناوری جدید را در بازار جا انداخت. همان‌طور که این شرکت در سال 1946 برای اولین بار تایرهای رادیال را به بازار عرضه کرد اما تا دهه 70 خبری از این تایرها در بازار آمریکا نبود. به طور کلی ‌می‌توان به خصوصیات این تایرهای جدید در زیر اشاره کرد:
1 - دیگر نیازی به سوپاپ باد در تایر نیست
2 - نیازی به بادکردن نیست
3 - نیازی به تعمیرات ندارد
4 - دیگر پنچر نمی‌‌شود