بررسی‌ قوی‌ترین موتورسیکلت توئین‌‌سیلندر دنیا

بررسی‌ قوی‌ترین موتورسیکلت توئین‌‌سیلندر دنیا

به ادامه مطلب بروید

بررسی‌ قوی‌ترین موتورسیکلت توئین‌‌سیلندر دنیا

دنیای‌خودرو: این ژاپنی‌ها روی دنیای قهرمانی چمبره زده‌اند؛ هوندا، یاماها، کاوازاکی و سوزوکی. جام طلا هر بار در خانه یکی از آنها جا خوش می‌کند. مهندسی، اولین و آخرین چیزی است که به شدت در آنها دیده می‌شود. روی پیست غوغا می‌کنند. وقتی وارد شدند، دیگران بر سر مقام دوم رقابت خواهند کرد. اما می‌دانید، انگار یک چیزی کم دارند. چیزی مثل یک مزه. طعم تندی که داغشان کند. این تندی را کم دارند. این درست همان چیزی است که در دوکاتی به وفور یافت می‌شود. چاشنی فلفلی ایتالیایی در این برند به قدری استفاده شده است که پیست را به آتش می‌کشد. او هم مثل دیگر هم‌وطنانش فراری و لامبورگینی تشنه رقابت است. اینک با جدیدترین محصول خود آمده تا ورق را برگرداند. دوکاتی شاخص‌ترین عضو خانواده 1199 را با نام Panigale S معرفی می‌کند. جادوی قرمز رنگ، آماده زین شدن است. //

تولد مامور مخصوص
نوامبر سال 2011. میلان، ایتالیا. در بزرگ‌‌ترین گردهمایی موتورسازان دنیا موسوم به ECIMA قرار است بزرگان هرآنچه دارند و ندارند را به رخ بکشند. همه هستند از هارلی‌های مغرور آمریکایی گرفته تا آن چهار ژاپنی خودخواه. از روسیه و انگلستان هم شرکت‌کننده‌هایی دیده می‌شوند. امایک لحظه صبر کنید. چرا جلوی غرفه دوکاتی تا این حد شلوغ است؟ شاید اتفاقی افتاده. نزدیک‌تر که می‌شویم می‌بینیم واقعاً اتفاق بزرگی روی داده است. یک اتفاق خوب. این برند ناآرام ایتالیایی از محصول جدیدی رونمایی کرده است. 1199. یک عدد چهار رقمی ساده خیلی معانی را در دلش دارد. دوکاتی این فرزندش را با نام دیگری نیز صدا می‌زند؛ پانیگل. شهری در میانه بولونیا و محل اسقرار دفتر اصلی شرکت. ولی خبر بد این است که این موتور تا سال آینده وارد بازار نمی‌شود. چند ماه می‌گذرد. پانیگل به خیابان‌ها می‌آید. همه را تحت تاثیر هیبت خود قرار می‌دهد. بعد از آن دوکاتی چند وقت آرام می‌گیرد. بدون سر و صدا روی پروژه‌ای جدید کار می‌کند. جوانان که هنوز از نمونه اول سیراب نشده‌اند، Panigale S را معرفی می‌کند. شوک خوش‌یمنی که بازار را منفجر کرد. 
به سوی کهکشان
شبح سرخ‌پوش ایتالیا در قامتی جدید ظاهر شده است. آنچه نمونه S را از نمونه استاندارد متمایز می‌کند، استفاده از سیستم تعلیق هوشمند Öhlins است. سیستمی که اوهلینس برای این موتور طراحی کرده، شامل کمک‌فنرهای بادی با بازوی 43 میلی‌متری روغنی به اضافه جاذب منعطف می‌شود. این یعنی نرمی سواری با آن هم‌چون یک رولزرویس است. روی چرخ جلو و عقب سیستم ابداعی DES (تعلیق الکترونیکی دوکاتی) دیده می‌شود. همین چرخ‌ها را شرکت Marchesini به صورت ضربه‌کاری تا حد ممکن سبک کرده است. چرخ جلو 3 پره با اندازه 3.5 در 17 اینچ و چرخ عقب نیز 6 در 17 اینچ در نظر گرفته شده است. 
گلگیرها از جنس فیبر کربن هستند. پانیگل‌ اس، از LEDهای چند حالته روی آمپر، مغزی چراغ جلو و عقب استفاده کرده است. پیشانی این موتور کمی بزرگ‌تر و کمی خمیده‌تر شکل گرفته است. دلیل اصلی آن قابلیت آئرودینامیک بیشتر است. دوکاتی فوق هم‌چنین به مُد‌های مختلف رانش مانند DTC (کنترل کشش دوکاتی)، DQS (شتاب‌گیری سریع دوکاتی) و EBC (کنترل ترمز پیشرانه‌ای) مجهز شده است. نصب ترمزهای ضد قفل ABS‌ برای موتورسیکلت‌ها به صورت اجبار نیست. 
دوکاتی نیز این مکانیزم را در صورت تمایل مشتری روی محصولاتش نصب می‌کند. البته گفتنی است ABS روی موتورها برخلاف خودروها، کمی از لذت سواری را کاهش می‌دهد. وجود یا عدم وجود این سیستم، بحث وجود یا عدم 2.5 کیلوگرم وزن بیشتر است. اعمال تمام این تغییرات روی مدل S منجر به کاهش 10 کیلوگرمی از وزن و اضافه شدن 25 اسب‌بخار به نیروی پیشرانه شده است. به گفته مدیران بخش طراحی و مهندسی، روی پانیگل اس کمترین اهمالی صورت نگرفته است. حتی در ریزترین قسمت‌ها نیز با مدیران کارخانه چالش بوجود آمد تا با بهترین قیمت، بهترین قطعه نصب شود. به همین دلیل است که Panigale S تبدیل به قوی‌ترین محصول نه تنها دوکاتی بلکه کلاس خودش شده است. 
شاید برای کسی مهم نباشد اما روی زیبایی قطعات داخلی پیشرانه، تعلیق و فرمان نیز دقت شده است. شک نکنید که این موتور ترکیبی از زیبایی مهندسی است. وقتی بحث زیبایی به مشخصات فنی نیز کشیده شده باشد، در مورد زیبایی چهره‌اش چه باید گفت؟ چراغ‌های اخمالود جلو با هنرمندی تمام، هم‌سو با زوایای کنار باک درآمده است. تردیدی نیست یکی از زیباترین الما‌ن‌های بصری این دوکاتی چراغ‌های عقبش هستند. 
نور قرمزرنگی که از انتها شروع می‌شود و آرام آرام وقتی به صندلی می‌رسد، محو می‌شود. این ترکیب‌بندی را پیش‌تر روی محصولات مفهومی ب‌ام‌و دیده بودیم. اغلب برای ساخت یک موتور و یا حتی یک خودرو، از شاسی‌ یک‌پارچه بهره می‌گیرند. به این صورت که قالب کلی شاسی از دستگاه پرس بیرون می‌آید و ملزومات دیگر روی آن نصب می‌شود. دستان Panigale S متفاوت است. شاسی این موتور ترکیب چند بخشی از قسمت‌های مجزایی است که خیلی ظریف به هم متصل شده‌اند. هیچ‌ ترکیبی بهتر از مثلث نمی‌توانست توانایی هم‌خوانی با قسمت‌های دیگر داشته باشد. مشکل بزرگ برای این ساختار، جدا از چگونه سر هم کردن قطعات، ساخت بدون نقص آنها بود. بنا بر این با یک چرخش 180 درجه دوباره صنایع ریخته‌گری زنده شد. اما اینبار به صورت مدرن. همین عمل باعث شد تا به خودی خود 5 کیلوگرم از وزن موتور صرف‌جویی شود. این رقم برای یک شاسی فوق‌العاده است. 
از ساختار چند تکه‌ای فوق برای ساخت سرسیلندرها،‌ شاتون و کل بلوک پیشرانه استفاده شد. این پروسه نیز به کاهش 1.9 کیلوگرمی وزن انجامید.
ریز مشخصات فنی 
ترمزها مثل همیشه کاری از Brembo هستند. در چرخ جلو از نمونه 2 دیسکه نیمه‌چرخان 330 میلی‌متری با کالیپرهای 4 پیستونه استفاده شده است. چرخ عقب نیز برای هدایت بهتر از نمونه تک دیسکه 2 پیستونه 245 میلی‌متری بهره می‌برد. حجم باک 17 لیتر است. وزن موتور در حالت خشک با احتساب مایعاتی مانند آب‌، روغن و بنزین به 164 کیلوگرم و در حالت نهایی به 188 کیلوگرم می‌رسد. از همه‌چیز و همه‌جا گفتیم تا رسیدیم به پیشرانه. پیشرانه‌ای موسوم به Superquadro. تمام توانمندی‌‌های دوکاتی به لطف همین پکیج نیرومند است. یک بلوک آلومینیومی 2 قلو با 4 سوپاپ روی هر سیلندر. دوکاتی این بار سعی کرد با استفاده از مکانیزم آب‌خنک به جای هواخنک، کمی در فرآیند گرماگریزی موتور تغییر ایجاد کند. سیلندرهای گفته شده هرکدام به قطر و ارتفاع 112 و 60.8 میلی‌متر رسیده‌اند. خروجی عصیان‌گر Panigale S دقیقاً 195 اسب‌بخار (143 کیلووات) در دور موتور 10 هزار و 750 rpm و گشتاورش 132 نیوتن‌متر (98.1 پوندفوت) در دور موتور 9 هزار rpm است. اگزوزهای دوبل با استفاده از حربه 2-1-2 علاوه بر بازدم بهتر، صدای پرطنینی را نیز تولید می‌کنند. دست آخر به بحث قیمت می‌رسیم. قیمت این دوکاتی در حالت استاندارد 22 هزار و 995 دلار اعلام شده است. این رقم با آن ترکیب‌بندی سه رنگ پرچم ایتالیا موسوم به Tricolore، صندلی‌های چرم دست‌دوز به 27 هزار و 995 دلار می‌رسد. 
نظر کارشناسان
سایت Autoblog با اینکه یک پایگاه معتبر در حوزه خودرو است ولی نتوانست در مقابل جذابیت‌های ظاهری و باطنی این دوکاتی مقابله کند و ساکت باشد. در مقاله‌‌ای به قلم یکی از تسترهای معروف اتوبلاگ آمده است: این دوکاتی شما را درون خودش ذوب می‌کند. چیزی است بیش از نیاز شما به سرعت. دوکاتی با این مدل جانی دوباره گرفته است. شاید بهتر باشد که بگوییم بدن بی‌جان دنیای مهندسی نیز روح تازه‌ای گرفته است. 
ساختارهای تکراری، چهره‌های تکراری، توانایی‌های تکراری، اسم‌های تکراری همه و همه با Panigale متحول شد. پایگاه رسمی مجله Cycle World در نخستین‌ تست‌های میدانی این موتور به نتایج جالبی رسیده است. تستر اصلی این نشریه پس از یک دور آزمایشی آن را چسبنا‌ک‌ترین موجود به آسفالت پیست لقب داده است. او دوکاتی فوق را یک سیرک پرهیجان نامیده است. مجموعه‌ای ترسناک با سر وصدای زیاد. سایکل ورد در ادامه می‌نویسد گویی مهندسان دوکاتی فرمول طراحی‌اش را از موزه لوور سرقت کرده باشند. 
در تست سرعتی، راننده می‌گوید که بدون‌شک تنها رقیب این دوکاتی خودش است. با پیچاندن دستگیره گاز، این توانمندی‌های راکب است که به چالش کشیده می‌شود نه قابلیت‌های موتور. آنها ب‌ام‌و S1000RR را به عنوان تنها رقیب Panigale S معرفی کرده‌اند. اما به وضوح مشهود است که نبرد این اروپایی‌ها با پیروزی پرگل دوکاتی به پایان می‌رسد.
مجله التیمیت موتورسایکلینگ نیز با بررسی این موتور نظرات کارشناسی خود را منتشر کرد. به عقیده آنها دوکاتی جادوی پیست با تمام همهه‌اش را به خیابان آورده است. مسابقه زیبا، عبارتی است که حرکت این موتورسیکلت را توصیف می‌کند. 
حالا دیگر معیار مهندسی عوض شده است. از این به بعد سمبل و نماد، این دوکاتی خواهد بود. یازده نود و نه. شاید هم پانی‌گالی (با تلفظ ایتالیایی). مهم نیست چگونه صدایش می‌کنید. مهم این است که او چگونه شما را صدا می‌کند. حالا دوکاتی می‌تواند ادعا کند قلمرواش بزرگ‌تر شده است.