صنعت خودرو

ساخت وطراحی خودرو

صنعت خودرو

ساخت وطراحی خودرو

کوروش محمد خانی

کوروش شوماخر

دنیای‌خودرو: می‌گویند تمام هم و غم رانندگان این است که روزی بتوانند از فدراسیون اتومبیل‌رانی خود مجوز رسمی رانندگی حرفه‌ای دریافت کنند. این آرزو در مرحله بعد به تلاش برای شرکت در یک رقابت خارجی تبدیل می‌شود. سپس حضور در یک مسابقه Championship (قهرمانی) در صدر آمال و آرزوها قرار می‌گیرد. آخرین چیزی که می‌تواند غریزه رقابت‌طلبی یک راننده ریس را ارضا کند، شرکت در یک مسابقه اتومبیل‌رانی در کلاس Formula است. طبیعی است که F1 (فرمول‌یک) داستان دیگری دارد. اما بسیاری از بزرگان مانند همیلتون و آلونسو کار خود را از F2 (فرمول دو) آغاز کرده‌اند. این فرمولا از دید دیگری نیز برای ما اهمیت پیدا می‌کند. چراکه یک ایرانی با نام «کوروش محمدخانی» به صورت حرفه‌ای در آن شرکت می‌کند. دنیا او را با نام Khani می‌شناسد. کسی که گفته می‌خواهد شوماخر بعدی شود. //

کوروش کیست؟
متولد 3 ژولای 1989 یا همان 12 تیر 1368 خودمان. خلاصه که فعلاً 23 سالش هم تمام نشده. انرژی زیادی دارد و با قاطعیت از موفقیتش در دنیای اتومبیل‌رانی حرف می‌زند. چند سالی است راهی لندن شده تا اتومبیل‌رانی را به صورت حرفه‌ای دنبال کند. قهرمانی‌های او در رقابت‌های فرمولا فورد و فرمولا رنو برایش در اروپا اعتبار زیادی به ‌همراه آورده. البته او می‌گوید همین جا متوقف نمی‌شود و مصمم است تا چندی دیگر در رقابت‌های فرمول یک شرکت کند.
خودش می‌گوید که در هشت‌سالگی پدرم به من یاد داد چطور رانندگی کنم. همان موقع او خودش برای من اتومبیلی ساخته بود که موفق شدم با همان اتومبیل رکوردی در دنیا در 10‌سالگی به نام خودم ثبت کنم و بعد در 12سالگی آن رکورد را ارتقا دادم. پدرم دبیر هیات اتومبیل‌رانی و موتورسواری استان خراسان بود. همیشه اتومبیل‌رانی و موتورسواری در خانواده ما جایگاه ویژه‌ای داشت. من هم با قرار گرفتن در این محیط به رشته اتومبیلرانی علاقه‌مند شدم. در ایران دیپلم ریاضی‌ام را گرفتم و تابستان همان سال تصمیم گرفتم به انگلستان بروم تا هم ادامه تحصیل بدهم و هم به صورت حرفه‌ای اتومبیل‌رانی را پیگیری کنم. من به مدرسه اتومبیل‌رانی سیلورستون رفتم که مهد آموزش اتومبیل‌رانی است. مثلاً همین سباستین فتل که چند سال اخیر در این رقابت‌ها درخشیده، کار خودش را از رقابت‌های اتومبیل‌رانی در انگلستان شروع کرده است.
من بین 96 راننده که در آن دوره شرکت کرده بودند راننده برتر شدم و از طرفی دومین راننده کم‌ سن و سال این دوره هم بودم. تازه 17ساله شده بودم و بعد از یکی دیگر از راننده‌ها که 16ساله بود از این حیث دوم بودم. زمانی که شروع کردم هزینه هر جلسه تمرین بدون در نظر گرفتن خرج لاستیک‌ها دو هزار پوند بود. البته با تغییر کلاس و رفتن به مراحل بالاتر این هزینه‌ها هم بیشتر شد و این اواخر برای هر جلسه تمرین مبلغی حدود پنج هزار پوند پرداخت می‌کردم.
درباره تامین هزینه‌ها هم این را بگویم که همه را پدرم فراهم کرده است. برای دیگران جالب بود که راننده‌ای از آسیا و به ویژه از ایران در این سطح از رقابت‌ها شرکت می‌کند. آنها اصلاً نشنیده بودند که ایران هم در این سطح از رقابت‌ها راننده دارد. مورد جالب‌تر برای آنها این بود که رانندگی من از آنها بهتر شده بود و می‌توانستم آنها را در مسابقات ببرم. همین موارد باعث شده بود تا همیشه از من بپرسند که کار را از کجا شروع کردم و چطور شد که به اینجا رسیدم. چون اصلا نمی‌دانستند ما در ایران مسابقات اتومبیل‌رانی هم داریم. اخیراً نشستی با مسوولان فدراسیون و وزارت ورزش کشور داشتم که استقبال خوبی کردند. مطمئناً خیلی خوب می‌شود اگر آنها بتوانند در این زمینه به من کمکی کنند. شاید اگر تا‌به‌حال هم کمکی از آنها نگرفته‌ام به خاطر این باشد که اطلاعات اتومبیل‌رانی در ایران چندان زیاد نیست و متاسفانه آگاهی لازم در این زمینه وجود ندارد.
رقابت رویایی هندوستان
خانی چندی قبل در مسابقه قهرمانی هند که پیش از گرندپری این کشور برگزار شد، مقام سوم را کسب کرد. کورش با 19 راننده برتر و جوان منتخب فدراسیون جهانی اتومبیلرانی مسابقه داد و بعد از دو راننده بریتانیایی در مکان سوم ایستاد. کوروش با نام ایران در این مسابقات شرکت کرده بود و با نفر دوم که تنها دختر شرکت‌کننده بود، رقابت داشت. اما در نهایت جا ماند. این مسابقه به پیشنهاد حمایت‌کنندگان مالی مسابقات فرمول یک به منظور شناسایی راننده‌های مستعد جهان و جذب آنها توسط تیم‌های حاضر در مسابقات و در نهایت سرمایه‌گذاری روی آنها برگزار شد. بیش از ۱۴۰ میلیون نفر در سراسر جهان این مسابقه را که قبل از رقابت اصلی فرمول‌ یک انجام شد، به صورت زنده از چندین کانال تلویزیونی مشاهده کردند. شاید مهم‌ترین نکته این رقابت زیر نظر بودن توسط تیم‌ها و رانندگان افسانه‌ای فرمول یک باشد.
پیش از فرمولا
خانی در فصل 2007 طی گرندپری انگلستان توانست در 3 مسابقه شرکت کند. او در هر سه مسابقه پیروز شد. سه بار روی سکو رفت و سه بار سریع‌ترین رکورد پیمایش پیست را ثبت کرد اما در انتها نتوانست به مقامی بهتر از ششم دست پیدا کند.
در سال 2008 طی مسابقاتی موسوم به فرمولا رنو توانست مجوز حضور در چهار مسابقه را کسب کند. در یکی از آنها پیروز شد. چهار بار روی سکو رفت و یک بار هم رکورددار سریع‌ترین دور شد. با این حال شانس آورد و در انتها مقام سومی را از آن خود کرد. 2009 را به بدترین شکل ممکن در رقابت‌های کاپ میشلین استارت زد. تنها در سه مسابقه شرکت کرد که هرگز در هیچکدام به مقام مهمی نرسید و در آخر نفر بیست و چهارم شد.
همان سال در رقابت‌های BARC سیزده بار مسابقه داد و توانست با 148 امتیاز هشتم شود.
دو سال بعد یعنی در 2011 فرمولا رنو را با 12 مسابقه به اتمام رساند. یک پیروزی و یک رکورد سریع‌ترین دور خانی را تا مقام چهارم بالا آورد.
دوران فرمولا
نخستین حضور رسمی کوروش محمدخانی در رقابت‌های فرمول دو، در 28 ماه مارچ سال جاری میلادی طی رقابت سیلورستون بود. خانی با شماره 11 در رقابت‌ها حاضر شده است. در حالی که او بارها از سختی رقابت‌های فرمولا صحبت کرده است، در دور نخست توانست به مقام دهم دست پیدا کند. مسابقه بعدی برای او تبدیل به یک فاجعه شد. گرندپری پرتغال با باران شدیدی همراه شد وبه گفته خودش عدم تناسب در نصب لاستیک‌ها او را از ادامه کار منصرف کرد. دور بعدی در پیست حرفه‌ای نوربرگ‌رینگ آلمان است.

اولین راننده ایرانی رقابت‌های تک سرنشین که به مقام‌های متعددی در سطح جهان رسیده است.