سخت‌ترین مسابقات دنیا

سخت‌ترین مسابقات دنیا

شاید فرمولا وان مهندسی‌ترین رقابت ماشینی (خودرو و موتورسیکلت) باشد ولی الزاماً دشوارترین نیست. در این گزارش به بررسی چالش‌برانگیزترین مسابقات پرداخته‌ایم. از جدال‌های سرسخت 24 ساعته گرفته تا پیمایش‌های خطرناک در دل جنگل. از کویرنوردی در آب و هوای داغ گرفته تا موتورسیکلت‌های صخره پیما.  با نگاهی به این لیست درمی‌یابیم که پیروزی در چنین مسابقاتی علاوه بر مکانیزم فنی خودرو و آمادگی جسمانی راننده،‌ به شرایط طبیعی محیط فیزیکی اطراف نیز مربوط است. بسیاری از خودروسازان، قطعه‌سازان و تیونرها با حضور در این چالش‌ها خود و محصولات خود را در آزمونی سخت‌گیرانه می‌سنجند تا کیفیت تولیدات بعدی خود را افزایش دهند. 

king of  the Hammers

اینجا گردهمایی آفرودبازان کارکشته است. آنهایی که خوب می‌دانند چطور از پس پیمایش‌های کویر و صخره بربیایند. پادشاهان سخت‌کوش، نام رقابتی است که فوریه هر سال در جانسون کالیفرنیا برگزار می‌شود. این رقابت نوپا برای اولین بار سال 2007 برگزار شد. 13 تیم در رقابت شرکت می‌کنند. برندگان هر دوره به صورت خودکار به دوره بعد نیز دعوت می‌شوند. به خودروهای موجود Ultra4 می‌گویند.  عبارتی به معنی فراتر از چهار چرخ متحرک. سرعت نهایی‌شان حدود 160 کیلومتر در ساعت است ولی برتری اصلی‌اشان در ضریب تراکم جعبه‌دنده است که می‌تواند به حرکت سوسماری در صخره‌ها کمک کند. یک رقابت کامل KOTH که اغلب14 ساعت و با پیمایشی بیش از 264 کیلومتر انجام می‌شود.

Rainforest Challenge

چالش در جنگل بارانی. نامی که همه‌چیز را درباره شرایط برگزاری این رقابت به روشنی توضیح می‌دهد. این رقابت هم در کلاس خودروهای آفرود قرار می‌گیرد ولی با یک تفاوت که در اینجا بیش از آنکه جعبه‌دنده مهم باشد، دیفرنسیال و انتقال قدرت اهمیت دارد. همه ساله در جنگل‌های شرجی و همیشه مرطوب مالزی، شاسی‌بلندهای پرقدرت با لاستیک‌های فوق عریض مجبور می‌شوند مسیری به طول 800 کیلومتر را از بین بدترین راه‌های سنگی و گِلی عبور کنند. جالب اینجاست در این رقابت سرعت پیمایش مسیر خیلی مهم نیست. همین که خودروها به خط پایان برسند، نشان از برتری نسبی آن‌ها دارد. در گام بعدی داوران به کیفیت رانندگی و مهارت سنگ نوردی و تپه نوردی راننده نیز نمره می‌دهند. انتخاب هوشمندانه مسیر نیز در کسب نمرات بالاتر موثر است. نخستین دوره Rainforest Challenge سال 1997 با اسپانسر اصلی شرکت تایرسازی دانلوپ برگزار شد. این مسابقه 6 روز به طول می‌انجامد.

The Nurburgring 24

تصور کنید 24 ساعت رقابت بدون توقف را. در حلقه شمالی پیست معروف نوربرگ‌رینگ آلمان هر سال بیش از 200 خودرو و 700 راننده (کمکی و اصلی) مسیری به طول 25 کیلومتر را مدام دور می‌زنند تا یک روز کامل سپری شود. این مسابقه که در اصل با نام ADAC شناخته می‌شود، ابتدا در سال 1970 برگزار شد. باورکردنی نیست که سال 1967 یک بار این مسابقه 96 ساعت طول کشید که بعدها به دلیل مسائل ایمنی از برگزاری مجددش ممانعت شد. در همین پیست یک رقابت استقامتی دیگر با نام 1000 کیلومتری نوربرگ‌رینگ نیز برگزار می‌شود. هر شرکت کننده با مبلغی معادل 5 هزار دلار می‌تواند با خودروهایی که تا دندان مسلح هستند، در رقابت ثبت نام کنند. پورشه‌های 911 GT3  و دوج‌های وایپر GTS-R یکه‌تاز پیشرو در نوربرگ‌رینگ هستند. ‌

Pikes Peak

شاید خیلی معروف نباشد ولی PPIHC (مسابقات بین‌المللی تپه نوردی) برای خودش طرفداران پر و پا قرصی دارد. نام دیگرش مسابقه روی ابرها است. همه ساله در بلندی‌های Pike کولورادو جمع کثیری از خودروهای خاص برای پیمودن سربالایی‌ها و پیچ‌های تند این مسیر با هم رقابت می‌کنند. کل مسیر 20 کیلومتر با شیب تند به همراه 156 پیچ است. لحظه استارت خودروها در ارتفاع 1440 متری هستند. خط پایان در ارتفاع 4300 متری از سطح دریای آزاد واقع شده است. تنها قسمتی از مسیر آسفالت است و بقیه آن به صورت شوسه و شن‌کوب درآمده است. شاید در ظاهر رقابت بی‌قانونی باشد ولی کل روند برگزاری زیر نظر مستقیم فدراسیون FIA قرار دارد. در بهترین حالت، یک تپه نوردی شامل 150 شرکت کننده می‌شود. سریع‌ترین زمان ثبت شده نیز با هیوندای جنسیس طی 9 دقیقه و 46 ثانیه ثبت شده است. برندهای معتبر خودروسازی نه فقط برای کسب مقام، بلکه برای تست محصولات خود، آنها را راهی این مسیر دشوار می‌کنند.

The 24 Hours of Le Mans

شاید معروف‌ترین این لیست همین 24 ساعته لومان باشد. معروف‌ترین و در حقیقت قدیمی‌ترین رقابت همچنان فعال ماشینی. رقابتی که از 1923 هر سال در شهر LeMans فرانسه برگزار می‌شود. 24 ساعته لومان با برادر آلمانی خود دارای تفاوت‌هایی نیز هست. مهم‌ترین ویژگی نمونه فرانسوی این است که خودروها حق تعمیرات اساسی بعد از نقص فنی را ندارند. تنها چیزهایی که تعویض می‌شوند سوخت، تایر و دیسک ترمز است. مسابقات لومان به خاطر دو سنت قدیمی‌اش معروف است. اول آنکه راننده‌ها همگی بیرون از خودرو در لحظه پیش از پرچم استارت قرار دارند. پس از پرچم آنها به سمت خودروها می‌دوند. دوم آنکه خودروها به محض ورود به پیت استاپ باید پیشرانه خود را خاموش کنند. بالاترین کلاس 24 ساعته لومان LMP2 است که تا این لحظه تیم خودرویی آئودی برای رقبا مجال نفس کشیدن باقی نگذاشته است.

The Isle of Man TT

حتی رقابت‌های سوپر بایک و موتو جی‌پی نیز به اندازه تی‌تی دشوار نیستند. این مسابقه در سال‌های نه چندان دور با اعتبارترین رقابت در دنیای موتورسیکلت‌ها نام گرفته بود. علت نام‌گذاری عجیبش به خاطر برگزاری آن در جزیره کوچک Man نزدیک انگلستان است. از نظر حیثیت به قدری سطح بالا است که در دهه 70 میلادی برخی مسابقات فرمولا وان نیز در پیست زیبای آن برگزار می‌شد. شاید جالب باشد بدانید که آئودی به خاطر محبوبیت همین مسابقه بود که یکی از محصولات موفقش را TT اسم‌گذاری کرد. اولین دوره‌اش به صورت غیر رسمی بدون قوانین مدون در سال 1907 برگزار شد. یک دور کامل پیست حدود 24 کیلومتر است. مسیری فوق‌العاده دشوار که به خاطر شیب‌های ناگهانی و پیچ‌های تند و تیزش مشهور است. سریع‌ترین رکورد این مسیر طی 17 دقیقه و 12 ثانیه با سرعت 211 کیلومتر در ساعت ثبت شده است.

East African Safari Rally

در ظاهر یک رالی است. در باطن هم چنین چیزی است. اما مهم این است که محل برگزاری‌اش آفریقاست. در مسیری نامشخص و خطرناک بین کنیا و اوگاندا. اگرچه به نظر نمی‌رسد ولی نخستین دوره‌اش در سال 1953 برگزار شد. قوانین این مسابقه در سال 1996 تغییر کرد. از آن ایام تا کنون شرکت کنندگان می‌بایست مسیر 1000 کیلومتری را طی کنند. این رالی بر خلاف نمونه‌های مشابه خود به مسیرهای 60 کیلومتری تقسیم شده است. این اقدام به دلیل شرایط خاص آفریقا و حفظ امنیت جانی شرکت کننده‌ها وضع شده است. رالی‌های مشابه در هر 500 کیلومتر یک استراحت دارند. از سال 2002 با تلاش‌های فراوان رالی آفریقا نیز جزئی از WRC(رالی قهرمانی دنیا) شد. نخستین برنده این رقابت فولکس واگن بیتل یا همان قورباغه‌ای بود. در آخرین دوره‌اش میتسوبیشی لنسر EVO مدل 2012 فاتح رقابت شد.

Erzberg Rodeo

خیلی بعید است که نامش را شنیده باشید. رقابت شلوغ و پرهیجانی که از 1995 همه ساله در ازبرگ اتریش برگزار می‌شود. این رقابت طولانی‌ترین نوع مسابقه در اروپا از نوع خودش است. کل زمان برگزاری ازبرگ رودئو 4 روز به طول می‌انجامد. بدون شک بهترین و جذاب‌ترین کلاس آن King Class است که شامل موتورهای 2 سیلندر سنگین می‌شود. در این کلاس 60 شرکت کننده در خط استارت قرار می‌گیرند. روز بعد مدل‌های سبک‌تر کراس یا همان آفرودها پشت خط استارت قرار می‌گیرند. این مسابقه یکی از معدود نمونه‌هایی است که در آن همه توانایی‌های ورزشی دیده می‌شود و هم هنرهای نمایشی. حتماً به همین خاطر است که قسمت اعظمی از شرکت کننده‌ها را بدل‌کاران تشکیل می‌دهند. در روز آخر که کلاس پایه است نزدیک به 300 موتور سوار پشت خط استارت قرار می‌گیرند. قانون این رقابت خیلی ساده است. موتورها باید از یک تپه شنی و ماسه‌ای سربالایی با شیب زیاد، زودتر از بقیه به خط پایان برسند.

The Dakar Rally

رالی همه کاره‌ها. اگر یادتان باشد ابتدا نامش رالی پاریس-داکار بود. ولی بعدها به دلیل تهدید تروریستی القاعده به رالی داکار تغییر نام داد. احتمالاً در هیچ مسابقه دیگری این تنوع وسایل نقلیه دیده نمی‌شود. از شاسی‌بلندهای آفرود گرفته تا کامیون‌های سنگین و حتی موتورسیکلت‌های دو چرخ کراس و چهار چرخ کواد. همگی تلاش می‌کند تا زودتر از بقیه به خط پایان برسند. رالی داکار در سنگال برگزار می‌شود. اولین دوره‌اش 1979 بود. تخمین زده می‌شود در هر دوره بیش از 360 نفر شامل همه کلاس‌ها در این رقابت با هم می‌جنگند. جالب اینجاست که همه خودروها، کامیون‌ها و موتورها از یک مسیر برای رسیدن به خط پایان استفاده می‌کنند. هر سال مسیر معینی توسط داوران طراحی می‌شود. مسیری که اغلب بین 800 تا 900 کیلومتر است. در کلاس موتورهای کراس تیم KTM رتبه اول را دارد. در کلاس کوادها تیم Yamaha، در کلاس خودروها تیمMini و در کلاس کامیون‌ها Iveco بهترین مقام‌ها را کسب کرده‌اند.

The Baja 1000

مرگبارترین رقابت در دنیا. این مسابقه بیشترین میزان کشته شده‌ها را در بین بقیه هم‌کلاسانش دارد. تلفظ اصلی‌اش باخا 1000 است. محل برگزاری آن جایی نزدیک به پنسیلوانیا. این رقابت نیز مانند داکار شامل وسایل نقلیه مختلف مانند موتور و شاسی‌بلندهایی موسوم به Buggies می‌شود. شرکت آلمانی فولکس‌واگن یکی از پیشگامان این رقابت است. مسیر پیمایشی باخا 1000 اغلب بین 1400 تا 1700 کیلومتر می‌شود. اولین دوره رسمی این مسابقه در اکتبر سال 1967 برگزار شده است. آن زمان کل مسابقه در 27 ساعت انجام شد. اوایل دهه 70 میلادی به دلیل افزایش 70 درصدی قیمت نفت اوپک،‌ این رقابت‌ها با محدودیت‌هایی روبه‌رو شد.